(English below)
Danny Foolen (1985) is als beeldend kunstenaar woonachtig en werkzaam in *Leiden. Zijn werkproces kan gezien worden als een continu experiment met onze waarneming van ruimte, resulterend in minimalistische, high-impact installaties, maar ook sculpturen en foto’s.
Om ruimte te kunnen zien, hebben we kaders nodig. De vraag die Foolen het meest intrigeert, is: wat is ruimte eigenlijk? waar begint het en waar houdt het op?
Ter onderzoek creëert hij semi-ruimtes; houten structuren gebaseerd op bestaande of fictieve kamers. Vervolgens verwijdert hij stap voor stap elementen terwijl hij bestaande ideeën over perspectief, openheid en balans bevraagt. Het is een proces waarin geen overtollig onderdeel overeind blijft. Wat uiteindelijk wel overblijft, is iets tot nu toe onbekends, maar essentieels. Verrassend en vervreemdend.
Vaak is het enige nog herkenbare onderdeel een deur, die een gevoel van vertrouwdheid en schaal geeft. Een ankerpunt in een anders volledig vervreemdende setting, waar de relatie tussen aanwezigheid & afwezigheid, of materialisatie & potentieel, totaal losgeslagen lijkt.
Leegte is vaak tijdelijk, vooral in drukke steden. Verlaten gebouwen, tekenen van verval. Foolen stelt andere mogelijkheden van leegte tentoon: onbewoond, en open voor alles. Onbevangen als een pasgeboren kind. Ondanks de tijdelijkheid, kan een lege ruimte een gevoel van tijdloosheid aanwakkeren. Een terugkerend thema in bijna al Foolens werk.
Het creëren van situaties vanuit (of voor) verschillende invalshoeken, heeft Foolen een fan van het onverwachte gemaakt. Op een speelse manier laat hij het toeval toe om zijn proces – en zo de ervaring van de kijker – te veranderen en beïnvloeden. Dit verlangen om verrast te worden, en de eigen verwachting te ontstijgen, maakt interactie met Foolens werk een aanlokkelijke reis voor de geest.
Georgia Kareola, 2018
*inmiddels verhuisd naar Twello.
Danny Foolen (1985) is a visual artist based in the Netherlands. His practice can be seen as a continuous experiment with our perception of space, resulting in minimal, high-impact installations, as well as sculptural objects and photographs.
Perceiving a space requires some sort of framework, and it is this question that intrigues Foolen the most: what are we made to see and believe, when encountering spaces?
To inquire, he creates semi-spaces; wooden structures, based on existing or fictional rooms, from which he then removes certain elements, while challenging ideas of perspective, openness and balance. It is a process of stripping away surplus parts to reveal something essential, hitherto unknown, and puzzling.
Often, doors remain as the only recognisable feature, giving a sense of both familiarity and scale. They are the anchor in an otherwise alienating setting, where the relationship between presence & absence, or materialisation & potential, appears to be oddly unhinged.
Emptiness is a transitory state, especially in cities. Deserted buildings, derelict. Foolen stages the possibilities of this emptiness: Uninhabited, open to anything. Uninhibited like a newborn child. Despite it’s temporary nature, an empty space can fuel a sense of timelessness, and this has become a recurring sensation in almost all of his work.
Creating situations from or for multiple vantage points, Foolen is a fan of the unexpected, and playfully allows coincidence to change and inform his own process as much as the viewer’s experience. This desire to be surprised and to exceed one’s own anticipation makes interacting with his work an enticing trip for the mind.
Georgia Kareola, 2018